Iedereen is gemotiveerd voor iets! Je gelooft het misschien niet maar het is echt waar. Mensen voeren ALTIJD gedrag uit waar ze (op korte termijn) voordeel bij hebben. Ook al lijkt dit soms van niet en geeft dit gedrag op lange termijn een nadeel.
Als ik een lezing geef dan zeggen cursisten nog wel eens tegen mij: …”Cliënten moeten gewoon doen wat ik zeg!” Maar doen wij zelf dan altijd wat een ander zegt? Nee, wij doen wat we zelf willen: we doen waar we gemotiveerd voor zijn. En dat doet de cliënt ook!
Voor jou als hulpverlener is het een belangrijke taak erachter te komen waarvoor jouw cliënt gemotiveerd is! Misschien is je cliënt niet gemotiveerd om zijn voedingspatroon te veranderen, omdat hij 1of 2 gaatjes meer geen probleem vindt. Maar kan het hem of haar wel schelen als:
- hij of zij op zijn veertigste al een gebitsprothese nodig heeft.
- hij of zij uit zijn mond ruikt.
- hij of zij er niet meer aantrekkelijk uitziet doordat het gebit verwaarloosd of vergeeld is.
- hij of zij andere gezondheidsproblemen krijgt door zijn voedingsgedrag, zoals overgewicht of vermoeidheidsklachten.
- hij of zij geld kan besparen op de tandartsrekening.
- hij of zij zijn kinderen het goede voorbeeld kan geven.
Maar soms moet je ook dieper graven om een daadwerkelijke motivatie te kunnen doorgronden. Een tandarts vertelde mij een verhaal over een cliënt, waarbij hij van haar eerste kind het gebit onder narcose had moeten saneren. De tandarts vindt de situatie problematisch, maar het werkelijke probleem van deze moeder is veel ernstiger. Hij geeft de moeder van de jonge cliënt voorlichting: Geef het kind geen suikerwater meer in een fles. Niet overdag en niet in de nacht! Een aantal jaren later moest het gebit van het tweede kind van mevrouw eveneens gesaneerd worden. Onbegrijpelijk denk je meteen. En dat dacht de tandarts ook. Waarom bent u niet gestopt met het geven van suikerwater? vroeg de tandarts aan de cliënt. De vrouw barstte in tranen uit. De tandarts schrok enorm, maar het het hoge woord kwam eruit. Mijn man slaat mijn kinderen als ze huilen. Met suikerwater krijg ik ze stil. Het suikerwater beschermt ze tegen een afranseling. Ik heb liever dat ze veilig opgroeien, dan dat ze een gezond gebit hebben.
Haar motivatie is in één keer volkomen duidelijk. Zij is gemotiveerd om haar kinderen te beschermen tegen het geweld van hun vader en hen veilig te laten opgroeien. Suikerwater is het middel en verlies van het kindergebit de prijs. Wat wij als (groot) probleem zien hoeft voor de cliënt niet het grootste probleem te zijn. Vraag daarom verder.
- Waarom voert de cliënt bepaald gedrag niet uit?
- Wat houdt hem tegen?
- Waarvoor is je cliënt gemotiveerd?
- Hoe denkt de cliënt dat jij hem kan helpen?
Iedereen is gemotiveerd, het is aan ons hulpverleners de taak om erachter te komen waarvoor.
Ben je gemotiveerd om verder te lezen en heb je het boek Voeding & Mondgezondheid? In hoofdstuk 26 (blz 217) vind je meer informatie over voedingsvoorlichting.